Dawno, dawno temu, na zielonej kaczce w majonezie siedziały sobie trzy potulne pierwiastki Siarki. Pewnego, niebieskiego dnia, postanowiły zapakować zakupy do telewizora. I tak przez kolejne dwa tygodnie ubiły schabowego. Policja była strasznie nieszczęśliwa, ponieważ schabowy należał do pani Karuzeli Dziecięcej, która uwielbiała jak się ją kopie w udo. Niczego nie spodziewające się pierwiastki wszczęły śledztwo dotyczące śledzia. Poszukiwania rozpoczęły od wielkiego jak mrówka dębu czekoladowego, który ociekał krwią nieszczęśliwych dzieci. Zza okna wyglądał nieśmiało Jaś z czerwonym garnkiem na głowie. Siarki zapukały do drzwi. Po dziesięciu minutach Jaś łaskawie otworzył i natychmiast zatrzasnął klamerkę na klucz. Pierwiastki pomyślały, że jest dwunasta, bo zaczęło się robić zimno i stwierdziły, że odwiedzą Jasia za tydzień. Ich kolejnym celem była kuropatwa w kształcie koralików z zegarkiem. Mieszkała w niej pewna gruba śruba o średnicy 12 milimetrów. Atomsy zapytały czy nie wie dlaczego ktoś kradnie koty na ulicy generała Pudliszka. Śruba zaczęła rdzewieć i znikła. Wtem rozległ się huk głośny jak 1024 piksele. Okazało się, że Rosjanie atakują zasoby wodne. Dookoła latały pawie i zrzucały pióra wszędzie tam, gdzie drzewa były pokryte mazią z kleju i mąkki. Dodatkowo pan Mikrofon zażądał zapłaty za ostatni odcinek stumilowego lasu, na którym ptaki bezczelnie śmiecą śmiechem. Siarki stwierdziły, że nie ma sensu dalej się łudzić, iż coś uda im się w tym dziale osiągnąć więc postanowiły wrócić do słoika z dżemem. Powoli zbliżała się godzina machrwi i zaczęło się robić tłoczno. To pora spania dla kamieni i innych stworzeń uziemionych.

Dobranoc.