Skocz do zawartości
  • Dołącz do społeczności!

    👋 Witaj na MPCForum!

    Przeglądasz forum jako gość, co oznacza, że wiele świetnych funkcji jest jeszcze przed Tobą! 😎

    • Pełny dostęp do działów i ukrytych treści
    • Możliwość pisania i odpowiadania w tematach
    • System prywatnych wiadomości
    • Zbieranie reputacji i rozwijanie swojego profilu
    • Członkostwo w jednej z największych społeczności graczy

    👉 Dołączenie zajmie Ci mniej niż minutę – a zyskasz znacznie więcej!

    Zarejestruj się teraz

[tut] Autoit


Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Piszemy własnego bota do MuOnline w AutoIt3!

Zaznaczam, że jestem autorem tego kursu i wszelkie jego kopiowanie jest dozwolone tylko jeżeli będzie o tym notka.

 

 

I.

Na początku musimy zdobyć kompilator języka AutoIt3. W tym celu wchodzimy na stronęhttp://www.autoitscript.com/autoit3/downloads.php i ściągamy stamtąd "AutoIt Full Installation"

Instalacja nie powinna sprawiać szczególnych problemów. Dla wygody w jej trakcie radze zaznaczyć opcję żeby pliki au3 po dwukrotnym kliknięciu myszką były otwierane w celu edycji a nie uruchamiane.

 

Aby stworzyć nowy program klikamy prawym klawiszem myszki tam gdzie chcemy utworzyć nasz plik. Z menu kontekstowego wybieramy Nowy => AutoIt 3 Script. Powinien powstać plik au3. Nazywamy go tak jak chcemy np. "01.Hello.au3". Klikamy na niego dwukrotnie aby otworzyć edytor SciTe.

 

Pierwszy nasz program to będzie standardowy "Hello World!". Jeżeli ktoś programuje już w jakimś języku to wie, że każdy świetny kurs programowania zaczyna się właśnie od tego. W autoit3 najprostszy tego typu program będzie wyglądał tak:

 

To jest ukryta treść, proszę

 

 

Tą linijkę wpisujemy do okna edytora SciTE. Zapisujemy plik. Klikamy w górnym menu na tools => compile i powinien nam powstać plik o nazwie "01. Hello World.exe" w tym samym folderze w którym mamy plik .au3. Po uruchomieniu go powinniśmy zobaczyć nasze pierwsze okienko (MessageBox) z tekstem "Hello World!". Możemy także uruchomić skrypt opcją Tools => Go. Jest to wygodniejsze gdy tylko chcemy sprawdzić działanie naszego programu a nie już go udostępniać.

 

Przyjrzyjmy się bliżej funkcji MsgBox. Jak widać przyjmuje ona 3 parametry.

Pierwszy z nich jest to "typ" messageboxa. My wprowadzamy 0 po to aby nasz messagebox miał tylko przycisk "OK". Popróbuj z różnymi cyframi żeby zobaczyć co się stanie dla różnych wartości.

Drugi parametr jest to tytuł okna, a trzeci to zawartość messageboxa.

Jest to nasz pierwszy program w AutoIt. Wprawdzie do bota jeszcze daleko ale juz w następnej części kursu poznamy bardziej praktyczne zagadnienia.

 

II.

Każdy programista który ma zamiar pisać bardziej zaawansowane programy musi wiedzieć jak używać zmiennych. W autoit3 sprawa jest niezwykle uproszczona, ponieważ istnieje tylko jeden standardowy ich typ tak więc programista nie musi sobie zaprzątać głowy wyborem odpowiedniej zmiennej.

Zmiennych w autoit3 się w żaden sposób nie deklaruje - p[o prostu się ich używa. Spójrzmy na przykład:

To jest ukryta treść, proszę

Jak łatwo zauważyć nasz message box ma treść taką jaka jest zapisana w zmiennej $zmienna.

Możemy także tworzyć bardziej zaawansowane wariacje programów wykorzystując działania na zmiennych.

To jest ukryta treść, proszę

Co zrobi powyższy program ?

Przeanalizujmy go linijka po linijce.

$z1 = 12 || Przypisuje zmiennej $z1 wartość liczbową 12

$z2 = 13 || Przypisuje zmiennej $z2 wartość liczbową 13

$z3 = $z1 * $z2 + 17 || Przypisuje zmiennej $z3 wynik działania: 12 * 13 + 17

MsgBox(0,"1", $z1 & " * " & $z2 & " + " & "17" & " = ") || Tworzy messagebox z zawartością: "12 * 13 + 17 = " (z takim TEKSTEM)**

MsgBox(0,"2", $z3) ||Tworzy MessageBox z zawartością zmiennej $z3 ***

 

** W tym wierszu użyłem znaku (&). Służy on do łączenia łańcuchów.

*** Ta linijka daje ten sam efekt co MsgBox(0,"2",$z1 * $z2 + 17)

 

WAŻNE. Przy korzystaniu ze zmiennych nie można zapominać o znaku $ ponieważ bez niego po prostu nie będzie działać.

 

III.

Ok wiemy już co nieco o zmiennych. Teraz postaram się przybliżyć temat własnych funkcji.

Przykładowy program z użyciem własnych funkcji wygląda tak:

To jest ukryta treść, proszę

W pierwszej linijce chcemy wywołać funkcje PierwszaFunkcja(). Niestety ona jeszcze nie istnieje, więc kompilator szuka jej deklaracji.

Deklaracja funkcji wygląda tak:

To jest ukryta treść, proszę

Pomiędzy "Func NazwaFunkcji()", a "EndFunc" wstawiamy to co chcemy aby zostało zrobione po wywołaniu naszej funkcji. W naszym przykladzie jest to "Msgbox(0, "Pierwsza Funkcja !", "EEEE LLLL OOOO !!!!")".

Kompilator wie teraz co ma zrobić gdy napotka w programie funkcje "PierwszaFunkcja()". Można się zastanawiać po co w ogóle wprowadza się funkcje skoro to tylko pare linijek "zbędnego" pisania. Używa się ich dla wygody, żeby nie pisać wiele razy tego samego. Przekonacie się o tym w trakcie poznawania języka autoit3.

 

 

Funkcje mogą być wywoływane rekurencyjnie. Tzn. w ten sposób że jedna nasza funkcja wywołuję drugą. Spójrzmy na przykład:

 

To jest ukryta treść, proszę

Po uruchomieniu widać, że "JakaśFunkcja()" wywołuje drugą funkcje o nazwie "Druga Funkcja".

 

Kolejnym ważnym zagadnieniem są parametry przekazywane do funkcji. Znowu posłużę się przykładem:

To jest ukryta treść, proszę

 

Łatwo zauważyć jak działają parametry funkcji.

Popróbujcie sobie tworzyć proste programy w autoit a ja tymczasem zacznę pisać dalszy ciąg kursu a w nim napiszemy pierwszego (na razie prostego) bota.

Pozdrawiam

 

############################################################

Piszemy własnego bota do MuOnline w AutoIt3!

Oczywiście nasz bot na początku nie będzie bardzo zaawansowany, ale w miare upływu czasu będe zamieszczał tutaj coraz to nowsze części tutoriala zawierające bardziej zaawansowane elementy języka AutoIt3. Mam nadzieje, że nie minie mi zapał do pracy. O czas się nie martwię, bo mam teraz wakacje. No więc zaczynamy!

 

I.

Na początku musimy zdobyć kompilator języka AutoIt3. W tym celu wchodzimy na stronęhttp://www.autoitscript.com/autoit3/downloads.php i ściągamy stamtąd "AutoIt Full Installation"

Instalacja nie powinna sprawiać szczególnych problemów. Dla wygody w jej trakcie radze zaznaczyć opcję żeby pliki au3 po dwukrotnym kliknięciu myszką były otwierane w celu edycji a nie uruchamiane.

 

Aby stworzyć nowy program klikamy prawym klawiszem myszki tam gdzie chcemy utworzyć nasz plik. Z menu kontekstowego wybieramy Nowy => AutoIt 3 Script. Powinien powstać plik au3. Nazywamy go tak jak chcemy np. "01.Hello.au3". Klikamy na niego dwukrotnie aby otworzyć edytor SciTe.

 

Pierwszy nasz program to będzie standardowy "Hello World!". Jeżeli ktoś programuje już w jakimś języku to wie, że każdy świetny kurs programowania zaczyna się właśnie od tego. W autoit3 najprostszy tego typu program będzie wyglądał tak:

 

To jest ukryta treść, proszę

 

Tą linijkę wpisujemy do okna edytora SciTE. Zapisujemy plik. Klikamy w górnym menu na tools => compile i powinien nam powstać plik o nazwie "01. Hello World.exe" w tym samym folderze w którym mamy plik .au3. Po uruchomieniu go powinniśmy zobaczyć nasze pierwsze okienko (MessageBox) z tekstem "Hello World!". Możemy także uruchomić skrypt opcją Tools => Go. Jest to wygodniejsze gdy tylko chcemy sprawdzić działanie naszego programu a nie już go udostępniać.

 

Przyjrzyjmy się bliżej funkcji MsgBox. Jak widać przyjmuje ona 3 parametry.

Pierwszy z nich jest to "typ" messageboxa. My wprowadzamy 0 po to aby nasz messagebox miał tylko przycisk "OK". Popróbuj z różnymi cyframi żeby zobaczyć co się stanie dla różnych wartości.

Drugi parametr jest to tytuł okna, a trzeci to zawartość messageboxa.

Jest to nasz pierwszy program w AutoIt. Wprawdzie do bota jeszcze daleko ale juz w następnej części kursu poznamy bardziej praktyczne zagadnienia.

 

II.

Każdy programista który ma zamiar pisać bardziej zaawansowane programy musi wiedzieć jak używać zmiennych. W autoit3 sprawa jest niezwykle uproszczona, ponieważ istnieje tylko jeden standardowy ich typ tak więc programista nie musi sobie zaprzątać głowy wyborem odpowiedniej zmiennej.

Zmiennych w autoit3 się w żaden sposób nie deklaruje - p[o prostu się ich używa. Spójrzmy na przykład:

To jest ukryta treść, proszę

Co zrobi powyższy program ?

Przeanalizujmy go linijka po linijce.

$z1 = 12 || Przypisuje zmiennej $z1 wartość liczbową 12

$z2 = 13 || Przypisuje zmiennej $z2 wartość liczbową 13

$z3 = $z1 * $z2 + 17 || Przypisuje zmiennej $z3 wynik działania: 12 * 13 + 17

MsgBox(0,"1", $z1 & " * " & $z2 & " + " & "17" & " = ") || Tworzy messagebox z zawartością: "12 * 13 + 17 = " (z takim TEKSTEM)**

MsgBox(0,"2", $z3) ||Tworzy MessageBox z zawartością zmiennej $z3 ***

 

** W tym wierszu użyłem znaku (&). Służy on do łączenia łańcuchów.

*** Ta linijka daje ten sam efekt co MsgBox(0,"2",$z1 * $z2 + 17)

 

WAŻNE. Przy korzystaniu ze zmiennych nie można zapominać o znaku $ ponieważ bez niego po prostu nie będzie działać.

 

III.

Ok wiemy już co nieco o zmiennych. Teraz postaram się przybliżyć temat własnych funkcji.

Przykładowy program z użyciem własnych funkcji wygląda tak:

To jest ukryta treść, proszę

W pierwszej linijce chcemy wywołać funkcje PierwszaFunkcja(). Niestety ona jeszcze nie istnieje, więc kompilator szuka jej deklaracji.

Deklaracja funkcji wygląda tak:

To jest ukryta treść, proszę

Pomiędzy "Func NazwaFunkcji()", a "EndFunc" wstawiamy to co chcemy aby zostało zrobione po wywołaniu naszej funkcji. W naszym przykladzie jest to "Msgbox(0, "Pierwsza Funkcja !", "EEEE LLLL OOOO !!!!")".

Kompilator wie teraz co ma zrobić gdy napotka w programie funkcje "PierwszaFunkcja()". Można się zastanawiać po co w ogóle wprowadza się funkcje skoro to tylko pare linijek "zbędnego" pisania. Używa się ich dla wygody, żeby nie pisać wiele razy tego samego. Przekonacie się o tym w trakcie poznawania języka autoit3.

 

 

Funkcje mogą być wywoływane rekurencyjnie. Tzn. w ten sposób że jedna nasza funkcja wywołuję drugą. Spójrzmy na przykład:

 

To jest ukryta treść, proszę

 

Po uruchomieniu widać, że "JakaśFunkcja()" wywołuje drugą funkcje o nazwie "Druga Funkcja".

 

Kolejnym ważnym zagadnieniem są parametry przekazywane do funkcji. Znowu posłużę się przykładem:

To jest ukryta treść, proszę

 

Łatwo zauważyć jak działają parametry funkcji.

Popróbujcie sobie tworzyć proste programy w autoit a ja tymczasem zacznę pisać dalszy ciąg kursu a w nim napiszemy pierwszego (na razie prostego) bota.

Pozdrawiam

 

 

 

IV. Pętle

 

Wyobraźmy sobie sytuacje, że chcemy wykonywać cały czas nieprzerwanie jakąś instrukcje. Przecież od razu widać, że kretynizmem byłoby pisanie czegoś w stylu:

To jest ukryta treść, proszę

Dużo wygodniej jest użyć pętli. W autoit3 wyróżniamy 3 rodzaje pętli:

 

*Pętla DO

To jest ukryta treść, proszę

 

Pętla wykonuje w kółko instrukcje zawarte pomiędzy "Do", a "Until" i po każdym zakończonym cyklu sprawdza wartość zmiennej $i i porównuje ją z podaną stałą 10.

Przy korzystaniu z pętli Do musimy pamiętać o tym, aby warunek był możliwy do wykonania.

To jest ukryta treść, proszę

Przyjrzyj się uważnie zmianom. Jak widać zmienna $i przyjmuje wartości nieparzyste tak więc nie jest możliwe osiągnięcie ostatecznego warunku i pętla będzie się wykonywała w nieskończoność.

(Aby to wyłączyć to klikamy w kompilatorze Tools => Stop Executing)

 

*Pętla For

To jest ukryta treść, proszę

Łatwo się domyśleć jak działa pętla For.

W pierwszej linijce ustawiamy warunki. Zmienna $i w tym wypadku na początku przyjmuje wartość 1 a kończy swoje działanie gdy osiągnie wartość 10.(Gdy osiągnie wartość 10 to pętla juz się nie wywoła, ale zmienna $i zwiększy się jeszcze o 1)

"Step" to jest krok, czyli wartość o jaką się zwiększa(+x), lub zmniejsza (-x) wartość zadanej zmiennej co każde wywołanie. Pętla wykonuje cały czas to co jest pomiędzy For, a Next i dopiero po jej zakończeniu wykona się: MsgBox(0,"Tytuł", "I po pętli! " & $i) . Zmienna $i będzie miała wartość 11. Jeżeli nie wiesz dlaczego to przeczytaj uważnie informacje które zamieściłem do tej pętli.

 

*Pętla While

Będzie to chyba najczęściej używana przez nas pętla.

To jest ukryta treść, proszę

 

Jeżeli uważnie czytałeś informacje o poprzednich pętlach. Nie powinieneś mieć problemu żeby domyślić się jak działa pętla While.

 

W tej części kursu wyjaśniłem podstawy działania i wykorzystywania pętli. W ramach treningu poćwicz ich rozmaite zastosowanie i obserwuj uważnie jakie wartości przyjmuje zmienna pomocnicza w trakcie i po wykonaniu pętli.

########################################################################

V. Graphic User Interface

 

W tej części kursu zajmiemy się tworzeniem okienek windowsowych. Pierwsyz program ma za zadanie utworzenie najprostrzego okna.

To jest ukryta treść, proszę

 

Stałymi zaimportowanymi w pierwszej linijce zajmiemy się potem. Na razie powinna wystarczyć informacja, że ta linijka musi się znaleść.

Druga linijka nie wymaga raczej komentarza. Standardowo pierwszy parametr to tytuł okienka a dwa następne to jego wymiary w pixelach. Stworzone okienko domyślnie nie jest widoczne. Aby je pokazać na ekranie wymagane jest nadanie mu flagi @SW_SHOW. Zrobić to można poprzez funkcje GUISetState(@SW_SHOW).

Sleep(5000) każe programowi czekać 5 sekund. W przyszłości nie będziemy w ten sposób "podtrzymywać" życia programu - posłużymy się znanymi nam pętlami. Funkcja Sleep przyda nam sie jednak w przyszlości.

 

Kolejny program będzie zawierał troche ciekawsze okienko ;>

To jest ukryta treść, proszę

 

Funkcja GUICtrlCreateLabel() tworzy etykiete, czyli po prostu prosty fragmencik tekstu. Funkcja przyjmuje 3 parametry: treść, pozycjax, pozycjay.

Łatwo się domyśleć co każdy z nich oznacza. pozycjax i pozycjay to współrzędne lewego górnego punktu etykiety.

GUICtrlCreateButton() tworzy prosty guzik. W tym wypadku przyjmuje 4 parametry: tekst na guziku, pozycjax, pozycjay i szerokość guzika.

Znowu okienko będzie widoczne tylko przez 5 sekund a potem się zamknie. Już niedługo przejdziemy do lepszej kontroli nad programem.

 

Jak można zauważyć Button i Label tworzy się w bardzo podobny sposób. Funkcja wygląda tak:

GUICtrlCreate[nazwa_elementu]([parametry])

Zamiast nazwa elementu możemy użyć:

To jest ukryta treść, proszę

 

Każda z funkcji które możemy użyć przyjmuje różne parametry. Na szczęście edytor SciTe "dopowiada nam" o tym za co odpowiada parametr który teraz wpisujemy. Nie zapominajcie o przecinkach.

 

Warto zwrócić uwagę na zakładki. Jest to to czego mi brakuje w IE i dlaczego posługuje się Firefoxem ;)

Aby wypełnić jakąś zakładkę należy elementy które mają do niej należeć wstawić po jej deklaracji, ale przed deklaracja następnej:

To jest ukryta treść, proszę

 

GUICtrlCreateTab(pozx,pozy,szerokość, wysokość)

 

 

Istnieje także narzędzie do automatycznego tworzenia interfaceów nazywa się GUIBuilder. Nie opisze dokłądnie jego dzałania i nie będe się nim dokładnie zajmował ponieważ jest on strasznie toporny i zabugowany. Warto jednak wiedzieć, ze takie coś istnieje. Postaram się to uploadować na forum.

 

W następnej części kursu postaram się przybliżyć temat obsługi zdarzeń.

####################################################################

VI. Obsługa zdarzeń

 

Nasz program z wykorzystaniem GUI wyglądał wcześniej miał taką postać:

To jest ukryta treść, proszę

 

Przez co był bardzo niepraktyczny. Nawet jeżeli wstawiliśmy jakiś button to nic się nie działo po naciśnięciu go. Dzisiaj to się zmieni :)

Zastosujemy obslugę zdarzeń. Wygląda to mniej więcej tak:

 

To jest ukryta treść, proszę

Łatwo się domyślić kiedy każdy z nich jest aktywowany.

 

W ramach ćwiczeń można się pobawić w tworzenie różnych prostych, a zarazem ciekawych programów z wykorzystaniem zdarzeń i GUI.

###############################################################################

VIII. Hotkey'e

 

Hotkey jest to taki klawisz skrótu. Deklaruje się je w ten sposób:

HotkeySet("{klawisz}",Funkcja_do_wykonania)

 

np:

To jest ukryta treść, proszę

 

Program nie posiada żadnego GUI. Wygląda jakby nie działał. Jednak jeżeli naciśnie się F9 na klawiaturze to pojawi się okienko z informacją. Gdy wciśnie się F10 to program wyświetli innego MessageBoxa i zakończy swoje działanie (do tego służy funkcja Exit), pomimo że pętla

While 1

Wend

teoretycznie nigdy nie kończy swojego działania.

 

IX. Wysyłanie klawiszy

 

Aby symulować naciśnięcie klawisza na klawiaturze w AutoIt3 Stosuje się funkcje Send.

To jest ukryta treść, proszę

,lub

To jest ukryta treść, proszę

 

Lista wszystkich możliwych do naciśnięcia klawiszy, oraz rozszerzenie wiedzy o wysyłaniu ich znajduje się na stronie:

To jest ukryta treść, proszę

 

Aby wysłany klawisz został "przeczytany" przez grę MuOnline trzeba użyć małego tricku. Nazwa naszego programu (a raczej pliku wykonywalnego) ma brzmieć:

"Pinnacle.exe" w innym razie GameGuard zablokuje nasze działanie. Aby mu złapało ten klawisz należy także wcześniej ustawić okienko z Mu jako aktywne. Do tego możemy posłużyć się funkcją

 

To jest ukryta treść, proszę

 

W następnej części kursu zostanie to zastosowane w praktyce ponieważ zamieszczę i dokładnie omówię pierwszą wersję naszego bota.

###############################################################################

 

CDN...

Opublikowano

Fuj fuj fuj! AutoIT SUX! Ten "jezyk" w ogole nie sluzy do robienia botow, predzej do prezentacji itp.

 

Lepiej sie nauczyc prostego delphi i w nim cos naskrobac niz tego gowna...

Wrzuć.se! - zachęcam do dyskusji na temat mojej stronki do uploadowania obrazków przez ich bezpośrednie wklejanie na stronę!

Opublikowano
Fuj fuj fuj! AutoIT SUX! Ten "jezyk" w ogole nie sluzy do robienia botow, predzej do prezentacji itp.

 

Lepiej sie nauczyc prostego delphi i w nim cos naskrobac niz tego gowna...

 

Dzięki za "merytoryczną" wypowiedź na temat kursu ;)

  • 3 tygodnie później...
Opublikowano

AutoIT bardzo dobrze się sprawuje do ww zastosowań.

Opublikowano

Do prostych botków, takich jak te w tutku.

Opublikowano

a nie prawda ze w AutoIt czegos wiekszego sie nie zrobi, pamietajcie ze mozna zaladowac dllke. Znajomy w AutoIt ma zrobionego bota ktory robi automatyczne repoty przy braku many, i wraca na spot dziala na zasadzie zczytaj obraz>porownaj>kliknji i non stop,

Programing Info:

[][][][][][][][][][] - 90% AutoIT

[][][][][][][][][][] - 70% C#

[][][][][][][][][][] - 30% Delphi

 

GG:321967

Opublikowano

Witam

to czy mozna napisac w autocie cos rozbudowanego czy nie to tylko kwestja wyobrazni piszacego kod .

jedyna niedogodnosc jaka sie pojawia w botkacha jakie sa pisane mowie o tych ogromnych kombajnach . to to ze musi zostac przewidziane wszystko co moze sie wydazyc podczas jego dzialania Pamietajmy ze autoit niema multithread wiec piszacy cos takiego pisze wszystko w jednej petli a co za tym idzie niemoze pozwolic sobie na wyskok z niej z powodu jakiegos nieopisanego poprawnie zdazenia niemoze sie posilkowac innym watkiem w razie problemu ..

 

oczywiscie jest mozliwosc powpinania dllek i w nich wykonywania (tak jakby innych watkow) ale pamietajmy ze autoit dziala krok po kroku wiec niejest w stanie kolekcjonowac danych w realtime

 

Co do delphi zgadzam sie ze mozna napisac to i owo jednak przygotowanie funkcji takich jak pixelsearch czy send split lub paru innych zajmie nam mnostwo czasu mozna to wszystko nazwac funkcjami procedurami pomocniczymi jakie bedziemy musieli miec by zaczac nasz glowny kod botka .

Autoit jest dosc prosty i ma te wszystkie funkcje pomocnicze juz w sobie wiec bardzo latwo jest zaczac i napisac prostego bota w tym jezyku scryptowym .

 

Wiec jesli ktos chce zaczac pisac botki musi przemyslec co chce zrobic i jaki jezyk wystarczy do tego .

 

Pozdrawiam

  • 1 rok później...
Opublikowano

Bardzo ciekawa lektura. Czekam z utesknieniem na dalsza czesc. Bo podrazniles temat a dobrego chlopa poznaje sie po tym ze nie jak zaczyna a jak konczy :) btw mozna dostac od Ciebie jakies prywatne lekcje czy wskazowki odnosnie ww tematu ?

  • 3 miesiące temu...
  • 1 miesiąc temu...
  • 1 miesiąc temu...
Opublikowano

Zapraszam na nową odsłonę mojego forum o AutoIT, gdzie już niedługo ukaże się kurs AutoIT. Zapraszam wszystkich także tych chętnych do pomocy w prowadzeniu forum. Link poniżej- w sygnaturze

Usunięte przez D&G

  • 5 tygodni później...
  • 1 miesiąc temu...
  • 1 miesiąc temu...
Opublikowano

W autoit nie można napisać nic rozbudowanego ?? HAHA jaja se robicie wystarczy mieć odpowiednie includy. Widzieliście babelfisha ? - autoit Mój bot do prisonwarsa? - autoit, multihack cabal online? - autoit, Autopotter iPOD'a - autoit, Za mało popatrzcie na forum autoit ludzie robią gierki online i rożne fajne skrypty. Autoit jest świetny dla początkujących. Sory bardzo ale ten poradnik to to du** wytłuc. Lepiej zarzec na stronę autoita.

  • 1 miesiąc temu...
  • 1 miesiąc temu...
Opublikowano

Ja AutoIT'a nauczyłem się tak:

Czytałem Helpa xD

Ale AutoIT jest dla mnie nie przydatny bo ja korzystam tylko z:

#include <NomadMemory.au3>

 

Tylko i wyłącznie z includa NomadMemory

:D

  • 1 miesiąc temu...
  • 1 rok później...
  • 2 miesiące temu...
Opublikowano

Trochę odświeżę, ale mam pytanie do tego poradnika . Jeżeli napisałem już ten pierwszy program, chociażby ' MsgBox ', to przy próbie compile w "tools" wyskakuję mi n/w komunikat:

 

Nazwa 'C:\program' nie jest rozpoznawana jako polecenie wewn©trzne lub zewn©trzne,

program wykonywalny lub plik wsadowy.

>Exit code: 1 Time: 0.216

 

P.S.

Przez kliknięcie ppm. na ikonę w folderze, a następnie compile- działa wyśmienicie .

Zarchiwizowany

Ten temat przebywa obecnie w archiwum. Dodawanie nowych odpowiedzi zostało zablokowane.

×
×
  • Dodaj nową pozycję...